Współczesna niewolnica - Recenzja

Wieś Lasek koło Miasta. W takiej bliżej niezidentyfikowanej okolicy toczy się akcja najnowszej powieści Aldony Likus-Cannon, polskiej autorki Mieszkającej w Monachium. czytelnicy Magazynu „Lady’s club”znają ją dobrze z felietonów pisanych ze stolicy Bawarii. Różnice geograficzne nie mają większego znaczenia, gdyż problemy występujące w publicystyce i prozie autorki („homo novus”, „podwójne życie anny”) są wszędzie takie same. W wydanej właśnie książce głównym problemem jest przemoc.

Czytaj więcej

Sakina

Człowiek może znieść bardzo dużo, lecz popełnia błąd sądząc, że potrafi znieść wszystko
(Fiodor Dostojewski)

Na dworze wiał delikatny wiatr, słońce muskało ciepłymi promieniami, a gdzieniegdzie przebijały się pierwsze krokusy. Po zie-leniejącej się trawie biegały psy. W pobliżu stali ich właściciele, przyglądając się im z za-chwytem. Englischer Garten z wolna wypełniał się turystami i miejscowymi, a ławeczki zapełniały spragnionymi wiosennego ciepła spacerowiczami.

Czytaj więcej

Ząb Na Piórze - Recenzja

Cesarz Klaudiusz, autor „Historii Kartaginy”, pisał: „Nie mów wszystkiego, co wiesz, ale wiedz wszystko, co mówisz”. Od dwóch tysięcy lat te słowa nie straciły nic na aktualności. Krzysztof Łęcki o tym wie. Czytając jego najnowszy zbiór esejów, odnosi się wrażenie, że autor nie mówi nam wszystkiego, co wie, ale dobrze wie, co mówi.

Czytaj więcej

Biedne Bogate Monachium

Jeśli jest ktoś przejedzony, to jest i ktoś głodny
(Lew Mikołajewicz Tołstoj)

Monachium od lat dzierży prymat perły Niemiec i zalicza się do najbogatszych miast Europy. Jest centrum rozwoju technologicznego, z głównymi siedzibami niemieckich i światowych koncernów. Wyróżnia go doskonała infrastruktura i wysoki poziom życia, a średnie zarobki są tu najwyższe w całym kraju. Często można tu zobaczyć samochody najwyższej klasy i wymarzonych marek. Nikogo nie dziwi zaparkowane na ulicy Porsche czy Maserati, Lamborghini i Ferrari także nie należą do rzadkości.

Czytaj więcej

Jak Amerykanin, Rosjanin i Niemiec Kota Ratowali

Rok temu przywieźliśmy z Polski kota. Malutkiego, kochanego. Dzieci oszalały na jego punkcie, nawet te od sąsiadów. Kotek dorósł i od wiosny daje nam w kość. Nie potrafi usiedzieć w domu, skrobie w drzwi, miauczy, chce na wolność. Na podwórku są dwa inne koty, więc towarzystwa mu nie brakuje, najbardziej jednak przepada za dziećmi. Mógłby bawić się z nimi godzinami.

Czytaj więcej